در نشستی که هفته گذشته در مسکو برگزار شد، ولادیمیر پوتین، حاکم مسلط روسیه و شی جین پینگ، رئیس‌جمهور چین برای مقابله با قدرت آمریکا با یکدیگر متحد شدند.
اما تحلیلگران می گویند که در حالی که دو کشور در پس زمینه عظمت کرملین همبستگی خود را نشان دادند، این نشست یک پویایی قدرت نابرابر در روابط و تضعیف موقعیت جهانی روسیه را نشان داد.
جاناتان وارد، بنیانگذار سازمان اطلس، یک شرکت مشاوره رقابت جهانی ایالات متحده و چین، گفت که این عدم تعادل در نهایت می تواند اتحادیه را از هم جدا کند.
رهبران جهان، ارتش پوتین را به دلیل تسلط بی‌رویه و بی‌رحمانه‌اش بر اوکراین، یک منفرد می‌دانند. در همین حال، دموکراسی های ثروتمند اروپای غربی روابط خود را با اقتصاد روسیه قطع کرده اند.
از زمان تهاجم، چین تصمیم به تعمیق روابط اقتصادی خود با روسیه گرفته است، روابطی که برای سرپا نگه داشتن اقتصاد روسیه و ارائه حمایت دیپلماتیک و تبلیغاتی به کرملین ضروری است.
در اجلاس هفته گذشته، شی یک طرح صلح برای اوکراین پیشنهاد کرد که به گفته منتقدان تا حد زیادی منعکس کننده خواسته های روسیه است.
در این اجلاس، چین در ازای یک راه نجات که شی جینپینگ به پوتین پیشنهاد داد، دسترسی کامل به اقتصاد روسیه پیدا کرد، اما در ازای آن، حمایت روسیه از روسیه بسیار کم بود.
وارد گفت: «روابط چین و روسیه به شدت به نفع پکن منحرف شده است. او همچنین نویسنده «دهه سرنوشت ساز» و «چشم انداز پیروزی چین» است.
در بلندمدت، عدم توازن قدرت در روابط دلیل اصلی شکست آنهاست و چین نیز ادعاهای تاریخی نسبت به "شریک استراتژیک" شمالی خود دارد.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، شی در این اجلاس با تشکیل نشست جمهوری‌های شوروی سابق در آسیای مرکزی که کرملین مدت‌ها آن را بخشی از حوزه نفوذ خود می‌دانست، تسلط خود را اعلام کرد.
پاسخ پوتین احتمالاً خشم پکن را برانگیخت که در تضاد مستقیم با بیانیه مشترک با چین که چند روز قبل منتشر شد، اعلام کرد که قصد دارد در آخر هفته سلاح هسته‌ای در بلاروس مستقر کند. مایکل مک فول، سفیر سابق ایالات متحده در مسکو، این اقدام را "تحقیر" برای شی جینپینگ خواند.
علی وین، تحلیلگر گروه اوراسیا، گفت تهدیدات هسته ای مکرر روسیه علیه اوکراین و متحدانش یکی از منابع تنش بین روسیه و چین است. او گفت که آنها آقای شی را در "موقعیت ناخوشایندی" قرار دادند زیرا او سعی داشت به عنوان یک واسطه عمل کند. در تعارض
اما با وجود این تنش‌ها، اتحاد روسیه و چین احتمالاً ادامه خواهد داشت زیرا پوتین و شی عمیقاً از وضعیت آمریکا به عنوان ابرقدرت برتر جهان ناراضی هستند.
وین به اینسایدر گفت: "به نظر می رسد نارضایتی عمومی از نفوذ ایالات متحده، که ستون فقرات شراکت آنها پس از جنگ سرد بوده است، به سرعت رشد خواهد کرد."
هر چقدر که روسیه از عدم تقارن فزاینده با چین عصبانی است، می داند که در حال حاضر هیچ مسیر واقعی برای تنش زدایی با ایالات متحده ندارد، باید پکن را در کنار خود نگه دارد تا وضعیت بدتری نداشته باشد. دو نیروی مهم جهان علیه تجاوزات بیشتر آن بسیج شده اند.»
وضعیت مشابه دهه های ابتدایی جنگ سرد است، زمانی که رژیم های کمونیستی در روسیه و چین به دنبال متعادل کردن قدرت ایالات متحده دموکراتیک و متحدانش بودند.
وارد گفت: «تا زمانی که این دو دولت نوتوتالیتر روی بازنویسی نقشه اروپا و آسیا متمرکز شوند، به هم خواهند ماند.
اما تفاوت اصلی اکنون این است که پویایی قدرت تغییر کرده است، و برخلاف دهه 1960 که اقتصاد روسیه قوی‌تر بود، چین اکنون حدود 10 برابر اقتصاد روسیه است و در زمینه‌هایی مانند فناوری به اوج رسیده است.
وارد گفت: در دراز مدت، اگر جاه طلبی های امپریالیستی روسیه خنثی شود و برنامه های چین برای تبدیل شدن به یک قدرت جهانی توسط ایالات متحده و متحدانش متوقف شود، اختلافات بین دو کشور می تواند آنها را از هم بپاشد.
وارد گفت: «هیچ یک از اینها در درازمدت نوید خوبی ندارد مگر اینکه چین تسلط خود را بر کشور مستحکم کند.
زمان ارسال: ژوئیه-12-2023